Een werkdag van gezinshuisouders Frans en Wilma
Acht jaar geleden gingen verpleegkundige Frans en zijn vrouw Wilma als zelfstandig ondernemers van start met een gezinshuis in een Achterhoeks dorp. Het doel: een veilige thuissituatie creëren voor kinderen met een verstandelijke beperking die niet langer bij hun ouders kunnen wonen.
Het echtpaar deelt sindsdien de zorg voor vier kinderen. Een van hen is de 16-jarige Justin. Normaal gesproken zou hij vandaag naar Kindcentrum Anneriet gaan. Maar deze ochtend werd hij opgeschrikt door een epileptische aanval en blijft hij eerst nog even thuis. In het snoezelbed komt hij tot rust. Het contact met de kinderen is prachtig en intensief tegelijk, vertelt Frans. “Om ook aan onszelf toe te komen, plannen we zeven keer per jaar een vrij weekend en proberen we in de zomer op vakantie te gaan. De kinderen gaan dan naar hun ouders, logeerhuis of naar een ander familielid. Als we tussendoor echt samen weg moeten, kunnen we de hulp inroepen van twee Zozijn-collega’s.”
Als verpleegkundige en waarnemend hoofd binnen de ouderenpsychiatrie liep Frans dagelijks aan tegen, zoals hij het noemt, ''zinloze besprekingen, eindeloze rapportages en bureaucratie''.
Gezinshuis gestart
Met Zozijn werd overeenkomen dat het echtpaar een gezinshuis zou starten. We worden per kind betaald conform de indicaties en er zijn geen overlegvormen. Natuurlijk is er toezicht. Vier keer per jaar komt er een coach langs en jaarlijks hebben we voor elk kind een zorgplanbespreking. Ook is daar een gedragsdeskundige van Zozijn bij betrokken. Haar kunnen we tussentijds ook altijd om advies vragen.”
Van de vier kinderen hebben er drie veel nabijheid en verzorging nodig. Twee van hen zijn incontinent en rolstoelafhankelijk als ze naar buiten gaan. Daarnaast speelt autisme een belangrijke rol. Voor de 19-jarige Jordi wordt een pictobord gebruikt met een time-timer.
Een doorsnee dag in het gezinshuis
“Het is mooi om te zien dat de kinderen het goed doen op de aangeboden structuur. Niet een heel team er omheen, maar twee vaste ‘begeleiders’.” Elke doordeweekse dag gaat om half zes de wekker. Wilma begint dan met de verzorging van twee kinderen en treft de voorbereidingen voor het ontbijt.
Om 08.50 uur brengt Frans Jordi naar de dagbesteding. Daarna heeft hij tot een uur of drie ‘s middags zijn handen vol aan huishoudelijk taken. Geleidelijk aan stroomt 's middags het huis weer vol. “Thee drinken, verzorgen, eten koken en om 17.45 uur is Wilma er weer en gaan we aan tafel. Daarna douchen, tv kijken, verhaaltje lezen en naar bed. Om 20.30 uur is de rust er weer. Alhoewel... er moet nog een keer worden verschoond.”