Icoon telefoon Bel ons
Samen Thuis

Meer zelfkennis, rust en stabiliteit

Ik heb nu een betere relatie met mijn omgeving. En zeker ook met mijn familie.

Arjan van der Mee (61) krijgt alweer zeven jaar ambulante begeleiding van Op Pad. Bij hem werd pas op latere leeftijd vastgesteld dat hij niet-aangeboren hersenletsel heeft. Dat letsel heeft hij al op zeer jonge leeftijd opgelopen. Ondanks deze bijzondere situatie blijkt de methodiek Hooi op je vork ook voor hem goed toepasbaar.

Hooi op je vork richt zich op het leven vóór het hersenletsel er het leven daarna. Arjan liep al op tweejarige leeftijd zijn letsel op. Dat is zo jong, dat je moeilijk kunt spreken van een (bewust) leven voor het letsel. Toch blijkt Hooi op je vork ook in de begeleiding van Arjan goed bruikbaar. "Want mijn leven zou je ook kunnen indelen in mijn leven voordat ik wist dat ik NAH heb en mijn leven daarna. Zo benaderen mijn ambulant ondersteuner Bernhold Nijland en ik het ook. En dat werkt goed." 

Uit de box gekropen en uit het raam gevallen

Zoals zoveel mensen met hersenletsel, en zeker de mensen die het pas veel later ontdekken, heeft ook Arjan een indrukwekkend levensverhaal. "Ik was twee jaar oud. Mijn ouders waren naar de optocht van het dorpsfeest. Ik zat in de box, op de eerste verdieping. Blijkbaar wilde ik er ook dolgraag bij zijn. Ik ben uit de box gekropen, uit het raam geklommen en vervolgens naar beneden gevallen. Daarbij raakte ik met de zijkant van mijn hoofd de buitenkraan, waardoor ik met één oor nu niets meer hoor."

Toen zijn ouders Arjan in de tuin vonden, is hij met spoed naar het ziekenhuis vervoerd. De gehoorschade leek het enige gevolg van zijn val. Arjan kwam terug uit het ziekenhuis en het leven ging gewoon door.

Ik weet nu dat ik prikkelgevoelig ben

Gedragsproblemen op de lagere school

"Maar op de lagere school kreeg ik steeds meer gedragsproblemen. Ik was vaak opstandig. En soms ook agressief", herinnert Arjan zich. "Nu, zoveel jaar later, weet ik dat dit het gevolg moet zijn van het hersenletsel. Maar destijds werd die link niet gelegd. Ik denk zelf dat de schoolomgeving mij te veel prikkels gaf. Want ik weet nu dat ik prikkelgevoelig ben. En daar houd ik nu ook rekening mee."

Vanwege zijn gedragsproblemen werd Arjan naar speciaal onderwijs gestuurd. "Dat pakte goed voor mij uit. Ik vond het er prettig en het ging beter met me." Daarna liep hij toch weer tegen hindernissen op. Hij deed eerst een economisch-administratieve opleiding, maar dat paste niet bij hem. Daarna ging hij naar een grafische opleiding in Amsterdam, wat gezien zijn creativiteit wel bij hem past. "Maar dat ging mis. Het stadse studentenleven had te veel verleidingen voor me. Ik sloeg aan het blowen, spijbelde veel en ben van de opleiding gestuurd." 

Alleen nog maar werken en slapen 

Uiteindelijk wist Arjan de kunstacademie in Kampen te voltooien. Een kleine stad, met minder verleidingen. "Ik hoorde later dat ze me een twijfelgeval vonden: ze hadden me laten slagen, maar hadden sterk hun twijfels of ik me als kunstenaar staande zou kunnen houden." Na wat omzwervingen ging Arjan toch vooral grafisch werk doen. Dat deed hij als freelancer, met steeds andere klussen. "Mijn werk deed ik goed. Maar het ondernemerschap paste niet bij me. Zo was mijn administratie altijd een rommeltje. Ik raakte er overspannen van." Uiteindelijk besloot Arjan om in een fabriek te gaan werken. Maar ook dat bleek te zwaar voor hem. "Op het laatst was het voor mij alleen nog maar werken en slapen." 

Naar Op Pad en neuropsychologisch onderzoek

Al die jaren wist Arjan niet dat zijn moeilijke levenspad het gevolg was van zijn vroege hersenletsel. Tot de echtgenoot van zijn zus hersenletsel kreeg als gevolg van een infarct, en zijn zus de gevolgen daarvan ook herkende bij Arjan. Inmiddels was Arjan de vijftig al gepasseerd en was het ongeveer een halve eeuw geleden dat hij het letsel opliep. "Toen is het balletje gaan rollen. Via via kwam ik bij Op Pad terecht. Ik heb een neuropsychologisch onderzoek gehad, waaruit bleek dat betaald werken voor mij onmogelijk is. Ik heb dus al die jaren veel te veel van mezelf gevraagd." Inmiddels doet Arjan vrijwilligerswerk. Hij geeft creatieve lessen en doet tuinwerkzaamheden. "Dat vind ik een fijne combinatie."

Stabieler geworden door leven anders in te richten

Arjan krijgt nu sinds zo'n zeven jaar ambulante ondersteuning van Bernhold Nijland, ondersteuner bij Op Pad. In overleg met Arjan werken ze samen aan de hand van de methodiek Hooi op je vork. "Daarmee werken we dus een beetje anders dan bij de meeste andere cliënten met NAH", vertelt Bernhold. "Bij Arjan kijken we dan naar zijn leven voordat hij wist dat hij hersenletsel heeft en naar hoe het nu is." Arjan geeft aan dat dit voor hem goed werkt. Wat heeft het hem tot nu toe gebracht? "Vroeger zag ik mezelf als een grillig persoon. Maar nu kan die zogenaamde grilligheid veel beter plaatsen, beter begrijpen en ik kan er beter mee omgaan. Ik weet nu dat dit komt door vermoeidheid en lastige situaties. Daarom richt ik mijn leven nu anders in, waardoor ik stabieler ben. Ik heb veel meer rust nu."

Betere relatie met omgeving en familie

Brengt het, naast rust en stabiliteit, Arjan nog meer? "Ik heb nu een betere relatie met mijn omgeving. En zeker ook met mijn familie. Dat komt doordat ik andere mensen beter ben gaan begrijpen en ook hoe ze op mij reageren. En zij begrijpen mij beter. Ik spiegel me ook veel minder aan mensen dan ik voorheen deed. En doordat ik mezelf nu beter accepteer, voel ik me vrijer als mens. Tegelijk kan ik beter mijn grenzen bewaken. Door samen met Bernhold te werken aan de hand van Hooi op je vork heb ik meer zelfkennis gekregen en dat geeft rust en stabiliteit."

Lees de algemene uitleg over Hooi op je vork en lees het interview met ambulant ondersteuner Bernhold Nijland over de toepassing van Hooi op je vork in de praktijk.

Meer verhalen