Anouk Wolters, logopedist bij orthopedagogisch centrum De Speeldoos, aan het woord
'Sommige kinderen hebben nog nooit pappa of mamma gezegd'Bij Zozijn werken zo’n 3.000 collega's die uiteenlopende functies vervullen. Wie zijn ze, wat drijft ze en hoe ziet hun dag eruit? Dat lees je hier. Dit keer Anouk Wolters, logopedist bij orthopedagogisch centrum De Speeldoos in Zutphen.
Met wat voor doelgroep werk je en wat zijn hun ondersteuningsvragen?
De meeste kinderen die bij De Speeldoos komen, zijn tussen de één en vijf jaar. Het zijn voornamelijk kinderen waarbij vermoedens zijn van autisme, die een ontwikkelingsachterstand hebben of meervoudig gehandicapt zijn. Er zijn vier groepen van maximaal 8 kinderen. Met ons team zijn we dagelijks intensief bezig met hun ontwikkeling. Als logopedist richt ik me voornamelijk op het ondersteunen van hun communicatie, spraak- en taalontwikkeling en het eten en drinken. Hoe ik dat aanpak, verschilt per kind en varieert van het oefenen van klanken en het stimuleren van de taal tot het leren communiceren en het gebruiken van communicatiehulpmiddelen. Ook eten en drinken heeft mijn aandacht. Kinderen kunnen bijvoorbeeld problemen hebben met slikken of hebben een selectieve eetgewoonte.
Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
De week begint met een overleg waarbij de verschillende collega’s en paramedici van De Speeldoos aanschuiven: de fysiotherapeut, gedragswetenschapper, ergotherapeut en de CPO’er van de groep. Meestal bespreken we twee jonge kinderen: hoe hebben ze zich ontwikkeld, zijn er bijzonderheden, wat zijn de vervolgstappen? Het grootste deel van de dag behandel ik kinderen individueel in de logopedieruimte of ik observeer hen tijdens eet- en drinkmomenten. Daarnaast probeer ik ouders te betrekken bij de therapie. Ik stuur ze bijvoorbeeld filmpjes en houd ze via de Zozijnapp op de hoogte van de vorderingen van hun kind.
Wat moet je in je mars hebben voor deze baan?
Je moet oog hebben voor de kleine succesmomenten. Er is veel herhaling nodig en dat vraagt om geduld en doorzettingsvermogen. Soms duurt het lang voordat je verbetering ziet, maar de praktijk leert dat er altijd ruimte is voor ontwikkeling. Als je er maar de tijd voor neemt!
Wat geeft energie in je werk?
Het is mooi om met deze kinderen te werken. Ze zijn ongedwongen, hebben plezier in de kleine dingen. Daar kunnen wij veel van leren. Ik kan bovendien echt iets voor ze betekenen. Er komen hier kinderen binnen die volledig in hun eigen wereld leven. Ze hebben bijvoorbeeld nog nooit papa of mama tegen hun ouders gezegd. Dat ik ze kan leren iets duidelijk te maken met gesproken taal of non-verbale communicatie of een communicatiehulpmiddel is geweldig. Niet alleen voor hen, maar ook voor de ouders.