Icoon telefoon Bel ons
Samen Thuis

"De hele fietstocht een big smile op mijn gezicht!"

Ytje en Lourens, enthousiaste vrijwilligers bij De Zon

Ytje en haar man Lourens zijn al ruim 12,5 jaar vrijwilliger bij De Zon in Vorden. Kortgeleden werden ze vanwege dit bijzondere jubileum door bewoners en medewerkers in het zonnetje gezet, samen met een aantal andere vrijwilligers. Wat maakt dat ze dit nog steeds met zoveel plezier doen?

Het is maandagmorgen, de dag dat Ytje altijd gaat fietsen met Frans. Frans woont op Wooncentrum “De Zon” in Vorden en staat alweer vroeg klaar als hij weet dat Ytje komt. Fietsen op de duofiets doet hij met veel plezier. Lourens is ook fietsvrijwilliger, maar dan op de tandem. Ytje is via haar man bij De Zon terechtgekomen: “Het begon bij het ophalen van het kerstpakket van Lourens op De Zon, waar ik benaderd werd en enthousiast raakte en toen dus eigenlijk ben blijven ‘hangen’. In het begin wandelde ik regelmatig met Geert, een andere bewoner; maar hij is lange tijd opgenomen geweest. Sindsdien fiets ik met Frans.”

Oproep voor fietsvrijwilliger

Lourens was al geruime tijd lid bij de VRTC De Achtkastelenrijders (Vordense Rijwiel- en TourClub), toen hen ter ore kwam dat Zozijn vrijwilligers zocht. Vrijwilligers die bewoners een mooie fietservaring wilden bezorgen. De Achtkastelenrijders waren eigenlijk meteen enthousiast. Ze boden aan om een aantal keer per jaar met bewoners een stuk te gaan fietsen op de tandem. Hier waren ze bij De Zon natuurlijk heel blij mee! Sindsdien maken ze gedurende de zomermaanden iedere donderdagavond een mooie tandemtocht door de omgeving. De tandems moesten nog wel bij elkaar ‘gespaard’; diverse sponsoracties boden uitkomst. Bewoners bij De Zon zijn altijd heel enthousiast en gaan graag mee. “Vaak fietsen we wel zo’n twee uur in totaal. Hoogtepunt van de rit is de korte stop onderweg. We worden dan door de bewoners getrakteerd op een kop koffie, wat fris of soms zelfs een ijsje, erg leuk!”, aldus Lourens.

Zweet op de rug

“We fietsen met de tandems in principe twee aan twee, zodat ook onze passagiers gezellig kunnen kletsen onderweg. In het begin fietsten we alleen nog niet elektrisch en aangezien niet al onze passagiers even goed kunnen meefietsen, staat het zweet naderhand wel op je rug!” Toen Ytje Frans leerde kennen, gingen ze eerst samen wandelen. Maar voor Frans werd dat gaandeweg steeds moeilijker. Toen ontstond al snel het idee om de duofiets te pakken. Dat bleek een gouden greep! Ytje: “De eerste keer op de duofiets was echt een eyeopener. Ik heb de hele rit met een big smile rondgereden, geweldig vond ik het!”

Bekend met de doelgroep

Ytje werkte voor haar pensionering in de wijkzorg met ouderen. Ze is dus wel bekend met mensen die zorg nodig hebben. Voor Lourens was dat niet het geval, maar dat ervaart hij niet als probleem: “Onderweg zijn er eigenlijk nooit problemen. Ik kijk na een tandemrit altijd met veel plezier terug; het geeft gewoon zoveel voldoening om bewoners van De Zon deze mooie ervaring te geven.” Als Ytje wat opmerkt bij Frans wat anders is dan anders, dan meldt ze het bij de begeleiding. “Laatst reageerde Frans wat slomer en viel me op dat hij wat moeilijker liep. De begeleiding pakte dit daarna op. Toen bleek dat het lag aan nieuwe medicatie.”

Supergezellig

“Frans en ik beslissen samen waar we heen gaan en vaak is dat hetzelfde rondje, maar dat is prima. In de winter is het rondje soms wat korter, afhankelijk van het weer. Voor Frans is het eigenlijk altijd mooi weer, een beetje regen maakt hem niet uit, lacht Ytje. "Hij heeft altijd veel te vertellen en dat maakt het super gezellig! Frans lacht mee en beaamt dat, zijn fietstochtje op de duofiets laat hij niet graag voorbij gaan. Ytje probeert nog steeds nieuwe mensen enthousiast te krijgen voor het doen van vrijwilligerswerk. "De gezelligheid die ik ervaar is voor mij het belangrijkste. Want wat kost het nu eigenlijk, dat uurtje wandelen of fietsen? Het is overigens vrijwilligerswerk, maar daarmee niet vrijblijvend. Cliënten rekenen op je en dat maakt het juist ook zo mooi”, aldus Ytje.

Meer verhalen